Εργασίες των μαθητών του Στ1 τμήματος. Αφορμή για αυτές στάθηκε μια χριστουγεννιάτικη κατασκευή που θα έκανε η τάξη για το χριστουγεννιάτικο παζάρι. Στα μάτια των παιδιών τα παιχνίδια παίρνουν ζωή και γράφουν ιστορίες .Απολαύστε τις.

Ο χιονανθρωπένιος

Μια φορά κι έναν καιρό στη Σκανδιναβία και ειδικά στη Νορβηγία ήταν μια οικογένεια που ήθελε να φτιάξει ένα μεγάλο και εντυπωσιακό χιονάνθρωπο μιας και ερχόταν Χριστούγεννα .έτσι κι έγινε .έφτιαξαν ένα χιονάνθρωπο ψηλό , με ένα καπέλο μαύρο , τρία κουμπιά καφέ και ένα μεγάλο καρότο γα μύτη.Τα παιδιά ήταν πολύ ευχαριστημένα με το χιονάνθρωπο τους.

Ώσπου μια μέρα ένας κακός άνθρωπος που ήταν ντυμένος Άγιος Βασίλης τον είδε και του είπε: «Εγώ μπορώ να σε πάω κάπου αλλού πιο ωραία».

Και ο χιονάνθρωπος που νόμιζε ότι μιλάει με τον καλό Αγιο Βασίλη δέχτηκε.

Το επόμενο παιδί ο «Άγιος Βασίλης» με τον χιονάνθρωπο και το κόκκινο έλκηθρο του φύγανε .

Πέρασαν από όλες τις χώρες της Ευρώπης ! Αγγλία , Γαλλία , ,Γερμανία , Ρωσία, Βουλγαρία, Ιταλία, Ισπανία μέχρι που έφτασαν και στην Ελλάδα .

Μόλις έφτασαν εκεί , έβαλε το χιονάνθρωπο σε ένα διαφανές κουτάκι και τον έβαλε στο ράφι ενός πολυκαταστήματος για να τον πουλήσει.

Ο χιονάνθρωπος περίμενε κι ολο περίμενε αυτό το κάτι διαφορετικό που θα συνέβαινε.

Ξαφνικά κατέφτασαν στο πολυκατάστημα δεκαπέντε παιδάκια που ήθελαν να φτιάξουν γυάλες με χιόνι που κουνιούνται και έχουν μέσα κάτι φιγούρες. Τις ήθελαν να τις φτιάξουν για το χριστουγεννιάτικο παζάρι του σχολείου τους .

Πήραν πολλές τέτοιες φιγούρες και μαζί και τον χιονάνθρωπο μας.

Έβαλαν κόλλα στο καπάκι και τον κόλλησαν μέσα στη γυάλα.

Ήταν πολύ λυπημένος .Το βράδυ ήθελε να σπρώξει την γυάλα να πέσει κάτω και να σπάσει αλλά δεν τα κατάφερε.

Την επόμενη μέρα στο παζάρι είδε μια μητέρα με το παιδάκι της και σκέφτηκε μακάρι να με αγοράσουν.

Έτσι κι έγινε!Τον πήραν και από τότε ο χιονάνθρωπος ήταν πολύ χαρούμενος. Μαζί με το κορίτσι έκανε τα πάντα .Και το κορίτσι αγαπούσε πολύ το χιονάνθρωπο. Τον είχε μέχρι που έγινε μεγάλη και η ίδια και τον έδωσε στα παιδιά της. Και έζησαν αυτοί καλά και ο χιονάνθρωπος μας ..... χιονανθρωπένια...

Ζένια Ζαφειρίδου Στ1

Ο χιονάνθρωπος που ήθελε να πάει σχολείο.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια τάξη ενός σχολείου στα Χανιά της Κρήτης.Στην τάξη αυτή κάνει μάθημα μια δασκάλα. Στον πίνακα γράφει Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2004.Ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι οοι βγαίνουν για διάλειμμα ...αλλά τι να δουν;;

Χιόνι!!!!!

Κατεβαίνουν γρήγορα τα σκαλιά και αρχίζουν να φτιάχνουν χιονοφιγούρες!!! Έφτιαξε το κάθε παιδί τη δική του. Αγγελάκια , άγιους βασίληδες αρκούδες και ζωάκια..Όταν σχόλασαν έφυγαν αλλά έμειναν οι χιονοφιγούρες στην αυλή.

Όμως το βράδυ που όλοι κοιμόταν κατέβηκε από ψηλά ένας κακός μάγος που είδε τις φιγούρες των παιδιών και επειδή μισούσε κάθε τι χριστουγεννιάτικο τις μάγεψε!!

Τις μίκρυνε και τις έκανε όλες σκληρές σαν πέτρα!!

Την άλλη μέρα όταν πήγαν τα παιδιά στο σχολείο είδαν το είχε γίνει και σκέφτηκαν να τις πάρουν και να τις κάνουν χιονόμπαλες.

Κάθε παιδί παίρνει την δική του φιγούρα και την βάζει στο βάζο.

Η Λητώ και η Μαριάννα είχαν φτιάξει χιονάνθρωπο. Κολλάει τον χιονάνθρωπο στο καπάκι του βάζου και μετά γεμίζει το βάζο νερό και χρυσόσκονη. Μετά από πέντε λεπτά βλέπουν τους χιονάνθρωπους να έχουν κάνει τούμπα και να έχουν γυρίσει ανάποδα . Τους ξανακολλάνε αλλά μόνο της Μαριάννας κόλλησε . Ο χιονάνθρωπος της Λητώ δεν κολλούσε με τίποτα Ξέρεται γιατί;

Ο χιονάνθρωπος αυτός ήθελε να βγει έξω να πάει πάλι στο χιόνι.

Τα παιδιά τον έβγαλαν έξω του εξήγησαν την κατάσταση και αυτός ζήτησε από τα παιδιά μια χάρη . Να μένει στη γυάλα μόνο το βράδυ και την μέρα να κάνει μάθημα μαζί τους. Αυτός ο χιονάνθρωπος δεν είχε πάει ποτέ σχολείο . Δεν είχε ζήσει ποτέ Χριστούγεννα ή Πάσχα στο σχολείο. Έτσι τα παιδιά έβγαζαν τον χιονάνθρωπο από τη γυάλα κάθε πρωί και έκαναν μάθημα .Κάθε Σαββατοκύριακο τον έπαιρνε κι άλλο παιδί και περνούσαν όλοι τέλεια!!!

Αντωνία Στ1

Ένας ζωηρός χιονάνθρωπος

Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα τεράστιο πολυκατάστημα που πουλούσε παιχνίδια. Σε αυτό το πολυκατάστημα ήταν ένα παιχνίδι πολύ ζωηρό που όλο πείραζε. Όπως όλα τα παιχνίδια ήρθε η ώα να τα αγοράσου .Το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν ένας χιονάνθρωπος που είχε η τύχη να τον αγοράσει μια δασκάλα που ήθελε να φτιάξει χριστουγεννιάτικες κατασκευές με την τάξη της. Το έβαλε σε ένα βάζο και τον κόλησε στο καπάκι μετά γέμισε το βάζο με νερό.

Το παινίδι δεν άντεχε μέσα στο βάζο και εδώ αρχίζει η περιπέτεια του για να ξεφύγει.

Μόλις άδειασε η τάξη από παιδιά άρχισε να κουνιέται συνέχεια ώσπου ξεκόλλησε και μετά προσπάθησε να βγει έξω από το βάζο. Το βάζο όμως το είχαν αναποδογυρίσει και το καπάκι ήταν κολλημένο. Μετά από πολλές ώρες χτυπήματος κατάφερε να το ανοίξει .

Ο χιονάνθρωπος προσπάθησε να πηδήσει κάτω από την έδρα αλλά εκείνη την στιγμή τον έπιασε η καθαρίστρια. Τον ρώτησε που ήθελε να πάει κι αυτός είπε στο πολυκατάστημα.Η καθαρίστρια τον ρώτησε αν ήθελε να έρθει στο σπίτι της που είχε μελομακάρονα και κουραμπιέδες για να φάει και αυτός δέχτηκε .έτσι έζησαν αυτοί αλά και εμείς καλύτερα.

Αλέξανδρος Μαθιέλης Στ1

Ο μαγικός κόσμος των παιχνιδιών

Μια φορά και ένα καιρό σε έναν τόπο μαγικό ζούσαν δεκαπέντε μικρά παιχνιδάκια υπήρχε ένα διαφανές χώρισμα που ήταν τρεις γειτονιές .Η γειτονιά για τα αρκουδάκια, η γειτονιά των χιονανθρώπων και η γειτονιά των Άγιων Βασίληδων.

Σε αυτόν τον τόπο όλοι περνούσαν πολύ ωραία .Σε αυτόν τον τόπο υπήρχε ένα διαφανές χώρισμα που χώριζε τον μαγιό τόπ από τον ανθρώπινο.

Μια μέρα ένας χιονάνθρωπος ένα αρκουδάκι κι ένας Άγιος Βασίλης αποφάσισαν να περάσουν το διαφανές τοίχωμα και να ταξιδέψουν στον ανθρώπινο κόσμο.

Όταν έφτασαν εκεί είδαν έναν γίγαντα και τρόμαξαν. Κρύφτηκαν, αλλά τους είδε το παιδί ενός ανθρώπου που είχε κατάστημα παιχνιδιών.

Τους έβαλε στα ράφια για πούλημα!!

Ήταν μέρες Χριστουγέννων και μια δασκάλα ήρθε να πάρει χριστουγεννιάτικες φιγούρες για να κάνει κατασκευές στην τάξη της.

Αγόρασε δεκαπέντε φιγούρες και μαζί με αυτές και τα παιχνίδια της ιστορίας μας.

Την άλλη μέρα τα πήγε στους μαθητές της που ενθουσιαστήκανε.

Τα κόλλησαν στα καπάκια των γυάλινων βάζων και μετά γέμισαν τα βάζα με νερό..

Αυτό δεν άρεσε καθόλου στα παιχνίδια μας. Προσπάθησαν να ξεκολλήσουν και να σπάσουν το βάζο για να φύγουν.

Όταν τα κατάφεραν έτρεξαν και βγήκαν έξω από την μισάνοικτη πόρτα και πήδησαν από το μπαλκόνι.

Για καλή τους τύχη έπεσαν πάνω σε ένα περιστέρι .

Αυτό το περιστέρι ζούσε σε ένα σπίτι μαζί με μια φτωχή οικογένεια που είχε δύο μικρά παιδιά.. Στο σπιτάκι αυτό είχαν κι ένα μικρό χριστουγεννιάτικο δεντράκι με πολύχρωμα φωτάκια. ¨Όταν έφτασαν τα παιχνίδια εκεί με το περιστέρι είδαν τα παιδάκια να παίζουν κάτω από το δέντρο.

Τότε το αρκουδάκι είπε στα άλλα δυο παιχνίδια να μείνουν σε αυτό το φιλόξενο σπιτάκι και να γίνουν τα παιχνίδια των παιδιών. Έτσι κι έκαναν. Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Κατερίνα Μουντάκη Στ1

Τα παιχνίδια που έσπασαν

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν δεκαέξι στολίδια που ζούσαν πάνω σε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο και ήταν πολύ ευτυχισμένα.

Κάποια μέρα η οικογένεια που τα είχε τα βαρέθηκε και τα έδωσε σε ένα χριστουγεννιάτικο παζάρι που από εκεί θα περνούσε πολύς κόσμος.

Την ημέρα του παζαριού τα στήσανε σε μεγάλους πάγκους και τους έβαλαν πάνω ταμπελάκια με τιμές,

Μετά που ήρθε πολύς κόσμος όλοι τα έβλεπαν μα δε τα έπαιρνε κανείς.

Περίπου στο τέλος του παζαριού μια κυρία τα πήρε για χριστουγεννιάτικες κατασκευές .

Αυτή η κυρία ήταν δασκάλα και ήταν πολύ καλή και δημιουργική. Τα πήρε στην τάξη της και κάθε μαθητής διάλεξε από ένα.

Τρία στολίδια ήταν πολύ άτακτα . αυτά ήταν ένας χιονάνθρωπος , ένα αρκουδάκι και ένας Άγιος Βασίλης .αυτοί οι τρεις δεν ήθελαν να μπουν στα βάζα που ετοίμαζαν τα παιδιά και να μείνουν εκεί όλοι τους την ζωή. Ήθελαν να γυρίσουν εκεί πού ήταν παλιά.

Τα παιδιά τους κολλούσαν στα καπάκια αλλά ξεκολλούσαν , τα κόλλαγαν και πάλι ξεκολλούσαν .

Ώσπου μια μέρα τα παιδιά φεύγοντας από το σχολείο άφησαν τα καπάκια ανοικτά. Έτσι τα τρία στολίδια έφυγαν .Τα παιδιά τα είχαν τοποθετήσει ψηλά αυτά δεν το πρόσεξαν, έπεσαν και έσπασαν.

Την άλλη μέρα τα παιδιά τα είδαν σπασμένα αλλά δεν ήξεραν το γιατί.

Η διευθύντρια τους είπε ότι υπήρχαν κάμερες στη τάξη και θα μπορούσαν να δουν τι συνέβη αλλά τα παιδιά δεν ήθελαν να μάθουν.

Έτσι έζησαν αυτοί καλά μα για τα παιχνίδια δεν ήταν καλύτερα!!!!

                                                                                                                 Λητώ Λαζαρίδου Στ1

Η Επανάσταση των παιχνιδιών

Μια φορά και έναν καιρό σε ένα κατάστημα ζούσαν ήσυχα δεκαέξι παιχνιδάκια μινιατούρες. Μια κυρία ήρθε και τα αγόρασε και τα πήγε σε ένα σχολείο.

Τα παιδιά στην τάξη της τα πήραν και τα έβαλαν σε βάζα για να κάνουν κατασκευές. Όμως τα παιχνίδια ήθελαν να βγουν.

Μετά απο πολύ ώρα βρήκαν μια ιδέα για να ελευθερωθούν. Σκέφτηκαν ότι αν έσπρωχναν τα βάζα θα έπεφταν κάτω και θα έσπαγαν . Πραγματικά έτσι και έκαναν . Τα έσπρωξαν κα επειδή τα βάζα ήταν σε μεγάλο ύψος έπεσαν και έσπασαν, αλλά δυστυχώς έσπασαν και τα παιχνίδια .

Οι επαναστάσεις έχουν και το τίμημα τους.

Περικλής Αγγελής Στ1

                                                 Χριστούγεννα με υπομονή.

Μια φορά και έναν καιρό ήταν κάτι παιχνιδάκια μινιατούρες. Ένας χιονάνθρωπος και ένας Άγιος Βασίλης. Ο χιονάνθρωπος ήθελε να βγει έξω γιατί δεν περνούσε ωραία εκεί που τον είχαν κολλήσει , στο καπάκι ενός βάζου. Επίσης ήθελε να βγει έξω για να πάρει δώρο από τον Άγιο Βασίλη.

Ήταν νύχτα και ο Άγος Βασίλης ήρθε. Τότε ο χιονάνθρωπος ζήτησε το δώρο του. Όμως το δώρο του δεν μπορούσε να το αγοράσει ο Άγιος Βασίλης και αυτός στενοχωρήθηκε. Τα Χριστούγεννα αυτά ήταν για τον χιονάνθρωπο χάλια. Ήταν πολύ στενοχωρημένος .Πίστευε όμως πως τα επόμενα Χριστούγεννα θα γινόταν το χατίρι του και θα περνούσε τέλεια.

Ήρθαν τα επόμενα Χριστούγεννα και το δώρο που δεν ήρθε τα προηγούμενα ήρθε το βράδυ αυτό.

Ο χιονάνθρωπος ήταν πολύ ευχαριστημένος. Ήταν τα καλύτερα Χριστούγεννα που πέρασε ποτέ.

Ελίνα Ψωμματάκη Στ1

Τα παιχνίδια του παιδιού

Μια φορά και ένα καιρό ένας Αγιος Βασίλης, ένας αρκούδος και ένας χιονάνθρωπος που ήταν παιχνίδια και ζούσαν σε ένα μεγάλο σπίτι με μια οικογένεια .Έναν μπαμπά μια μαμά και ένα παιδί.

Το παιδί έπαιζε πολύ με τα παιχνίδια του. Όμως κόντευαν Χριστούγεννα και ο άγιος Βασίλης ως αρχηγός είπε στον αρκούδια και στον Χιονάνθρωπο.

-Ήρθαν Χριστούγεννα και είμαστε τα μοναδικά παιχνίδια του παιδιού. Νομίζω ότι θα μας πάει στο παζάρι του σχολείου του, γιατί άκουσα την διευθύντρια που του φώναζε γιατί δεν έφερε τίποτα.

Σκέφτηκαν πολύ και τέλος ο χιονάνθρωπος είπε να φτιάξουν ένα σχέδιο για να φύγουν από το σπίτι και μετά από μια μέρα από το παζάρι να ξανάρθουν πίσω.

Το σχέδιο πέτυχε , όμως εκεί που περπατούσαν στο δρόμο τα είδε το παιδί.

Είδατε πως αλλάζουν τα πράγματα!!

Τα πήγε λοιπόν στο παζάρι και τα έδωσε στην διευθύντρια. Ήταν πολύ στενοχωρημένο και όταν τον είδε η διευθύντρια του είπε

-Πάρτα πίσω σε καταλαβαίνω . Έχω βρεθεί και εγώ στη θέση σου .

Το παιδί χαρούμενο πήρε τα παιχνίδια και γύρισε σπίτι του.

Μανόλης Ανδρονικάκης Στ1

Τα χριστουγεννιάτικα παιχνίδια

Μια φορά και έναν καιρό κάποια παιδιά τα Χριστούγεννα έστειλαν γράμμα στον άγιο Βασίλη ότι ήθελαν να τους φέρει δύο ντουζίνες χριστουγεννιάτικα κουκλάκια.

Ο Αη Βασίλης έλαβε το γράμμα και το βράδυ των Χριστουγέννων πήγε να τους τα πάει αλλά στο δρόμο του έπεσαν μέσα σε ένα μαγαζί με ηλεκτρονικά είδη.

Το επόμενο πρωί κάποια παιδιά που είχαν μαζέψει χρήματα από τα κάλαντα επήγαν σε αυτό το μαγαζί να αγοράσουν ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι.

Όταν το άνοιξαν είδαν μέσα τα κουκλάκια. Τα κουκλάκια τους είπαν να τα πάνε στα παιδιά που τα είχαν παραγγείλει.

Αυτά τα παιδιά έκαναν μια κατασκευή στο σχολείο τους .Τα κόλλησαν με σιλικόνη σε ένα βάζο που είχε αποσταγμένο νερό ,γλυκερίνη και χρυσόσκονη.

Τα κουκλάκια προσπαθούσαν να βγουν έξω αλλά τελικά μόνο που ξεκόλλησαν και γύρισαν ανάποδα.

Φώτης Μαλεκάκης Στ1

Η επανάσταση των παιχνιδιών

Μια φορά και έναν καιρό σ εένα χωριό πολύ μακριά ζούσε ο Αι Βασίλης μαζί με τον βοηθό του τον αρκούδο.

Έμεναν μέσα σε μια φτωχική καλύβα και εκεί είχαν ένα κρυφό εργοστάσιο παιχνιδιών.

Όλα τα παιχνίδια που κατασκεύαζαν ήταν υπέροχα. Είχαν φανταχτερά χρώματα και ήταν μικροσκοπικά .Αλλά είχα ένα μεγάλο μειονέκτημα , ήταν άψυχα.

Ο Αι Βασίλης μαζί με τον πονηρό βοηθό του τον αρκούδο είχαν κάτι στο μυαλό τους.

Αλλά πως θα το πραγματοποιούσαν ;

Στο μυαλό τους είχαν την ιδέα να δώσουν στα νέα τους παιχνίδια ζωή. Έτσι κι έκαναν.

Ο Αι Βασίλης και ο Βοηθός του έφτιαξαν δυο χαριτωμένα παιχνίδια που μιλούσαν κιόλας. Δεν πίστευαν στα μάτια τους ότι τα κατάφεραν

Το πρώτο παιχνίδι είχε την μορφή του Αι Βασίλη και το άλλο του αρκούδου.

Τα δύ παιχνίδια αποφάσισαν μια μέρα να γυρίσουν παρέα όλο τον κόσμο.

Έτσι μια μέρα έφυγαν κρυφά από το σπίτι του Αη Βασίλη.

Ο καιρός όμως δεν ήταν καλός χιόνιζε και φυσούσε.

Πέρασαν πολλές δυσκολίες και στο τέλος έφτασαν σε ένα σπίτι. Χτύπησαν το κουδούνι και άνοιξε την πόρτα ένα πολύ μικρό και κακομαθημένο κορίτσι .Μαζί της είχε έναν μεγάλο μαύρο γάτο.

Τα παιχνίδια τρόμαξαν ν αλλά πριν προλάβουν να τρέξουν μακριά το κορίτσι άρπαξε απότομα τα δυο μικρά παιχνίδια και έκλεισε βιαστικά την πόρτα. Τα παιχνίδια ήταν πολύ φοβισμένα.

Το κορίτσι τα πήρε και τα πέταξε σε μια αποθήκη γεμάτη με παιχνίδια.

Το μικρό αγιοβασιλάκη ήταν πολύ στενοχωρημένο με τον τρόπο που τους φέρθηκε το κορίτσι.Τ α μισά παιχνίδια εκεί μέσα ήταν σπασμένα και χτυπημένα.

Ο αρκούδος ρώτησε τα άλλα παιχνίδια πως μπορούσαν τόσο καιρό εκεί μέσα .Αυτά του απάντησαν ότι όλοι οι άνθρωποι έτσι τα αντιμετώπιζαν .Ο αρκούδος παραξενεύτηκε γιατί να τα χαλάνε έτσι όμορφα που είναι.

Οι δυο μας ήρωες ξεκινούν μια επανάσταση εναντίον των ανθρώπων μαζί με όλα τα παιχνίδια που ήταν μέσα στη αποθήκη.

Πήδησαν από το παράθυρο και όταν βγήκαν στον δρόμο φώναξαν «Ελευθερία στα παιχνίδια»

Εκείνη την στιγμή τα είδε ένα υπάλληλος ενός πολυκαταστήματος και τα πήγε στο πολυκατάστημα

Όλα τα παιχνίδια ήταν πολύ στενοχωρημένα .Μα να κάνουν μια επανάσταση και να τους την χαλάσει ένας άσχετος!!!

Προσπάθησαν να κατέβουν από το ράφι μα δεν μπόρεσαν. Τότε μια κυρία πήγε και αγόρασε και τα δεκαέξι που ήταν πάνω στο ράφι για να κάνει κατασκευές με την τάξη της.

Η κυρία δυστυχώς δεν ήξερε ότι τα δύο από αυτά ήταν ζωντανά και τα έβαλε μέσα σε βάζα γεμάτα με νερό για να κάνει χριστουγεννιάτικες χιονόμπαλες!!

Τώρα καταλαβαίνετε.

Τα παιχνίδια προσπάθησαν να ελευθερωθούν μα δεν τα κατάφεραν και πνίγηκαν

Τις τελευταίες τους στιγμές είχαν ανάμικτα συναισθήματα .Χαρά γιατί έκαναν μια επανάσταση για να σωθούν αλλά και απογοήτευση για τους ανθρώπους και πάνω από όλα λύπη για τον άδοξο θάνατο μέσα στο βαζάκι!

Εμμανουέλλα Μπομπολάκη Στ1

Έ